Dag 11: Eisenach- Bad Salsungen 80 km ( 65 gefietst) - pech onderweg

Vanmorgen na 1,5 rustdag weer op de fiets gestapt. Eerst 12 km terug fietsen om weer op de route naar Praag te komen. Na 5 minuten fietsen en net een ontbijtje op kwamen we het geslachte varken ( zie foto) tegen die naar de slager werd gebracht. In Eisenach kocht Mieke bij de kaufhal een nieuwe thermosfles. De oude fles had het begeven en een bakkie koffie zo s' morgens onderweg is wel lekker! 

Na ruim 12 kilometer zaten we weer op de route. Het weer was dit keer droog, wat bewolkt en circa 14 graden zo rond 10.00 uur. Richting Gerstungen kwamen we een stel Nederlandse fietsers tegen waar we een stukje mee zijn opgereden. Zij hadden de auto in Warburg gezet en gingen in een aantal dagen tot Coburg. Hierna reden we langs de witte Kalimijnen bij Gerstungen. De berg schijnt 200 meter hoog te zijn en tot 1993 is hier gewerkt aan zoutwinning. Nog voor de lunch moesten we volgens de route beschrijving ook langs een zeer modderig pad bij rivier de Werra. Er stond zelf een alternatieve route beschreven. Wij kozen voor de oorsprongelijke route over het modderig pad en bepaalde stukken waren inderdaad best nat en modderig. Hierna nog een stuk over een pad met palen vanwege de moerassige ondergrond.

Rond 12.15 uur tijd voor een korte lunchpauze met de broodjes met vruchtensap in het plaatsje Dankmarkhausen. We zaten hier mooi in het centrum op 1 van de vele bankjes die we onderweg tegenkomen. Weer op de fiets kregen we het beide wat kouder dus weer een warme jack aangetrokken. Na 65 kilometer net na de brug bij het plaatsje Dorndorf gaf Mieke aan dat haar achterband erg zacht werd. We hebben gekeken waar het lek zat en de achterband geplakt. Tijdens het oppompen van de band, bij 3 barr, plofte de band in 1 harde knal stuk. Een echte knalband dus! Daar sta je dan met volle bepakking en nog 16 kilometer te gaan richting het eindpunt van vandaag. Een nieuwe binnenband zelf erom heen doen is moeilijk omdat we met een Rholofnaaf rijden en dit een andere techniek vereist. Mieke belde de Enra verzekering. Deze verzekering hebben we al een aantal jaren genomen vanwege de europese pechhulp tijdens het fietsen. En ja wel hoor na het belletje en circa 30 minuten wachten in het aangename zonnetje kwam de beste man opdagen. De man belde de fietsenmaker en we konden de fiets tot 16.00 uur inleveren. Het was half 4. Met beide fietsen in de bus bracht hij met flink doorrijden ons naar de fietsenmaker in Bad Salzungen en daarna naar ons pension. De fietsenmaker gaat morgen pas om 10 uur open dan maakt hij Mieke haar fiets als eerste. Wij werden door de chauffeur on even na 16.00 uur bij ons pension afgezet. Hier hebben we een zeer ruime kamer met lekkere luie stoelen en de mogelijkheid om nog koffie en/of thee te zetten op de etage waar wij slapen. Tot nu toe hebben wj nog niet eerder een waterkoker of wat dan ook op onze hotel/ pension kamers gevonden. Hier dus pure luxe.

Morgen hebben we een wat kortere etappe in de planning, circa 70 kilometer. Eerst lekker slapen in de mooie kamer en dan morgenochtend de fiets gaan ophalen. Praag is nog ver...