Dag 11 van Crozant naae St.Leonard-de-Noblat 94 km
31 augustus 2017 - Saint-Léonard-de-Noblat, Frankrijk
Al om 7 uur ging de vrouwelijke wandelaar er vandoor. Wij zijn om half 8 ons bed uitgegaan en onze spullen opgeruimd. De franse man, die zich gisteravond laat had gedoucht en er nu frisser uitzag had de koffie klaar. In de vorige gite werd het ook al in kommen geschonken, dat schijnt op het franse platteland een gewoonte te zijn. Dus wij kregen van hem daar de koffie in. We zijn al snel vertrokken en eerst naar de bakker gegaan om ons ontbijt te kopen. De eerste 25 km was zwaar steeds weer stijle klimmen er kwam geen einde aan en het schoot niets op. Het weer zat wel mee, het was wat fris ongeveer 20 graden. Ik heb bijna de hele dag met mijn jas aan gereden. Kees had voorgesteld om naar St. Leonard te fietsen want dat is een leuk stadje. Dus dat moet dan maar. Maar na de koffie ging het beter, de klimmen werden wel langer maar geleidelijker. We zitten nu hoger en dus bergachtiger. We fietsen door de bossen en dorpen waar de tijd al 100 jaar stil staat. Ook af en toe kerkhoven met huisjes erop. Toen we onze broodjes gingen eten bij een kerk, stapte een oude vrouw uit haar auto en vroeg waar we naar toe gingen. Ze was nog niet weg of er kwam een Nederlandse Pelgrim aanlopen. Ook met deze man een praatje gemaakt. Hij was een missionaris en gaat lopend naar Santiago. We komen steeds meer mensen tegen met hetzelfde einddoel. Automatisch maak je contact met elkaar. Op het laatste stuk kwamen we een een fietser tegen. Hij fietste een stukje met ons mee. Om half 5 kwamen we bij de eindbestemming aan en vonden direct een hotel met een toepasselijke naam Hotel SaintJacqeus en ze hadden ook nog een kamer over. Wat een luxe vergeleken met de afgelopen nacht. Omdat er in het stadje weinig restaurants zijn hebben we er vanavond ook gegeten. Nu nog even voetbal kijken en weer op tijd naar bed.
Nu wacht de 1e werkweek weer en gaan we weer het gewone leven in. Succes verder met jullie tocht.
De Fransen kijken jullie misschien nu meewarig aan en stoffen hun schouders af om de Hollandse fans straks troost te bieden ;)
De blogs lezende gaat het voorspoedig. Fijn! Langzamerhand zal het zwaarder worden? Hoger klimmen, dieper dalen.
Toenemende fysieke en mentale uitdagingen.
Blijf ze opvreten, de kilometers!
Maar al die ontmoetingen lijkt mij heel leuk en waardevol.
Veel succes verder. Groetjes, willy