sterfdag moeder 18 september 2017 nu 2 jaar geleden
18 september 2019 - Castrojeriz, Spanje
Misschien een rare titel om met een nieuw reisverslag te starten. Het is nu 16.30 uur in de middag en precies 2 jaar geleden dat mijn moeder is overleden. Deze reis, onze Camino naar Santiago de Compestela, hadden wij niet dit jaar gefietst als we onze reis in 2017 niet moesten stoppen. De laaste dagen komt moeder Annie meer keren ter sprake en dat zou niet zo zijn tijdens een gewone vakantie met de vouwwagen. Ik heb vandaag nog in Burgos nog geprobeerd een kaarsje aan te steken, echter in Burgos in de kathedraal lukte dit niet. Ook in onze slaapplaats van vandaag in Castrojeriz heb ik geen kerk gevonden waar ik zo binnen kan lopen. Moeder, het komt goed! Deze vakantie wordt er zeker nog 1 kaars voor je opgestoken.
Vandaag de rit van San Juan de Ortega naar Castrojeriz. Om 7.30 uur haalde we de fietsen bij de bar weg, daar stonden ze namelijk vannacht. Met ruimte voor de pelgrims voor het ontbijt zaten we al om 8.15 uur op de fiets. Je zag de zon net opkomen en het was nog wel fris en het heeft vanacht geregend. De eerste 30 km richting Burgos was lekker door fietsen, dit omdat de weg redelijk Hollands vlak was. Alleen het laatste deel door het park over een modderweg richting de Kathedraal van Burgos fietste minder snel. Om 10.00 uur zaten we al aan de koffie met een broodje chocolade. Het onbijt stelt weinig tot niets voor bij de spaanse auberges of hotels dus zo'n broodje gaat er wel in. Burgos kwam ons bekend voor omdat we hier in 2017 een middag en avond hebben vertoefd om terug te kunnen reizen naar huis. Na de koffei zat het even tegen. Zoals gezegd geen kaars kunnen aansteken voor moeder en ook was het even zoeken om weer uit de stad en op de route te kunnen komen. Even een opmerking over op welke wegen we hier in Spanje fietsen. Op wegen waar je geen kip tegen komt, door verlaten dorpjes maar ook soms op een autoweg waar je echt aan de kant moet rijden om niet geraakt te worden door voorbij razende vrachtauto's. Ik moet hierbij wel zeggen dat over het algemeen de automobilsten met een grote boog je voorbij rijden. Na 12 uur hebben we een korte lunchpauze gehouden in zo'n stil en bijna verlaten dorp. Hierna op weg voor de laatste 35 km. Mieke gaf om 13.30 uur dat ze er helemaal door heen zat. Gelukkig moesten we nog 20 km en waren er op 2 klimmetjes na was de route dalend of vlak. Op 10 km voor onze eindstop kwamen we twee Koreaanse dames tegen op een mountaine bike. Ze waren nichten van elkaar en waren de route naar Catrojeriz kwijt. Zoals een goed pelgrim betaamd hebben we laten weten dat zij wel achter ons aan konden fietsen richting het einddoel voor vandaag. Het betekende wel dat we zeer ontspannen de laatste 8 km voor vandaag konden uitfietsen, terwijl zij ons bijna niet konden bijhouden. Ook wel lekker! Om 15.00 uur kwamen we bij het hotel aan met de toepasselijk naam Jacob. Met bijna 4 uur fietsen vandaag, 85 km op de teller en een gemiddelde van 17,5 was het weer een mooie fietsdag. Een dag met een temperatuur van 28 graden, een windje en nu op tijd in het hotel. Mieke is na het douchen mooi gaan liggen op bed en ik heb het plaatsje een beetje verkend. Een echt pelgrimsplaatsje met een historisch karakter en ook vervallen huizen. Morgen fietsen we een bijna vlakke route, het is natulijk altijd wel wat klimmen en dalen maar relatief vrij vlak, richting Sahagun 85 km verderop. Vrijdag een korte rit van 63 km naar Leon. In deze stad willen we zaterdag dan een rustdag houden voor de vele hoogtemeter die in de tweede week komen gaan. Buen Camino!
Fijn, dat jullie zaterdag eindelijk een rustdag hebben. Al dat klimmen is voor jou, Mieke,
eigenlijk te zwaar. Goed om het wat rustiger aan te doen. Dan maar een of twee dagen later thuis. Veel goeds voor wat allemaal nog komt. Geniet er maar van!
Lieve groet, Willy