Dag 22: Espinal- Puente la Reina 71 km

11 september 2017 - Puenta La Reina De Jaca, Spanje

Nog even terugkomend op gisteravond. Rond 19.30 uur werd de maaltijd geservereerd voor circa 30 man, alle pelgrims, aan een grote tafel. Wij zaten met twee Amerikanen, Manon een Zwitserse met een nederlandse moeder en 1 Spanjaard. Na het 3 gangen diner met als toetje een magnum zijn we nog even boven gaan zitten. Rond 22.00 uur hebben we ons bedje opgezocht, we sliepen in een zaal met 13 andere reizigers/pelgrims. Vanmorgen rond 8.00 uur waren wij weer present. In het voorcafe was een mooie chaos. Alle reizigers aten een broodje en overal zag je rugtassen zwerven + regenpakken. Rond 8.45 uur vertrokken wij richting Puente la Reina, een rit van 70 km waar we een slaapplaats gereserveerd hadden. De regenpakken aan en toen konden we vertrekken. In een miezerig regentje mochten we het eerste uur fietsen. Mieke had in het plaatsje zelf al een soort koek gekocht, zie de foto van deze winkel. Na drie kwartier rijden kregen we een weg door de Pyreneen van 15 km lang. Een weg door de bergen en bossen waar wij de enige twee weggebruikers waren. Gelukkig konden na 1 uur de regenpakken uit. Na anderhalf uur fietsen weken we iets af van de route om in het plaatsje Aroiz. We hadden geluk de plaatselijk herberg was open en naast de koffie namen we een broodje met Sereno Ham. Hierna werd de rit wat eentoniger. Vooraf hadden we de keuze gemaakt om niet door Pamplona maar langs Pamplona te rijden. Ook moesten we op een stuk autoweg fietsen. Dit is in Frankrijk en Spanje heel normaal. Zorg er dan wel voor dat je goed in de berm blijft rijden wat o.a. de vrachtwagens razen langs je heen. Om 14.00 uur kwamen we al aan in Puente la Reina. Aankomend werden we begroet door de St. Jacob. Na alle fietstassen te hebben neergezet, een douche en schone kleding zijn we het stadje wezen verkennen. Puente la Reina is een historisch pelgrimsstadje. De 900 jaar oude stenen boogbrug ( Rio Argo )werd gebouwd voor pelgrims. Op deze manier konden ze droog de overkant bereiken. Wij hebben daar Belgische fietsers gesproken. Zij waren vandaag per trein in Pamplona aangekomen en willen nu in twee weken richting Santiago de Compestela. Hierna hebben we een drie gangen menu genuttigd, we hadden tot nu toe nog weinig gegeten omdat we ook geen voorzieningen tegen kwamen. Vanavond in het hotel nog andere reizigers gesproken. Je ziet de afgelopen dagen alleen maar reizigers, 90% zijn wandelaars, die op weg zijn. Van onze fietsvriend Wim heb ik een berichtje gekregen dat hij ook vandaag nog in St. Pied de Port is gebleven vanwege de hevige regenval. Zo heeft Wim noodgedwongen twee rustdagen moeten opnemen. Ik wilde gistenmiddag in de afdaling nog een foto nemen, de afdaling was circa 4 km en de weg naar het hostes zo'n 8 km van het bord SANTIAGO 790 KM . Mieke had het echter zo koud dat we moesten doorfietsen en zij dit niet meer kon opbrengen. Ze is dit keer dan ook als eerste onder de douche gedoken. Het zou toeval zijn maar St. Jacob had voor als voorzien dat we gisteren kort na de klim van 25/26 km een slaapplaats in de nabijheid moesten hebben. Voor morgen hebben we een normale rit van 80 km op het programma staan en komende donderdag willen we in Burgos aankomen. Vrijdag nemen we dan een rustdag in Burgos, dit omdat het een mooie stad schijnt te zijn. Voor nu: Adios. 

Foto’s

4 Reacties

  1. Martin:
    11 september 2017
    Jullie zijn wel volhouders hoor. In Nederland regent het overigens net zo hard. Kees houdt je wel genoeg rekening met
    Mieke:>). Een dagje later aankomen is toch ook geen ramp!
  2. Mieke:
    11 september 2017
    Martin, zoals je weet gaat alles in goed overleg(!) en mag ik de planning maken qua dagritme. Mieke geeft wel aan wanneer het tijd is voor een pauze. Ik hoorde net van een windhoos in Hoogkarspel en begrijp dat het veel regent de laatste dagen in West-Friesland.
  3. Willy Schoon:
    12 september 2017
    Wat hebben jullie al veel kilometers afgelegd, al veel moois gezien en nieuwe vrienden gemaakt. Fantastisch! Maar hopelijk nemen jullie wel voldoende rust om het vol te houden. Anders verzinkt al dat moois op het laatst in het niet.
  4. Mieke:
    12 september 2017
    Hoi tante Willy, vandaag was wel een pittige dag, veel kimmen, maar ook met mooi weer. We zien de laatste dagen horde wandelaars de Camino lopen. Wandelaars van allerlei nationaliteiten. We liggen doorgaans op tijd in bed en blijven genieten van het fietsen en alle ontmoetingen. Groet, Mieke en Kees