Terug in de tijd naar Rabanal, 86 km

22 september 2019 - Rabanal Del Camino, Spanje

We werden uitgerust wakker en op de kamer ontbeten, we hadden gister broodjes en Goudse kaas bij de supermarkt gehaald, de fietsen gepakt en vertrokken. Het was droog en koud, 10 graden. Dit keer hadden we de lange broeken wel meegenomen en aangetrokken, dat was geen overbodige luxe.  Het was zoals in elke stad weer even zoeken om op de route te komen. Het is weer gelukt. De eerste kilometers waren vlak en saai, we reden veel over grindpaden. We dachten in een dorpje waar 3 ooievaarsnesten op de kerktoren zaten koffie te gaan drinken, maar alles was gesloten. Daar stonden ook 2 amerikanen voor de vaste deur. De amerikaanse vrouw heeft ons op de foto gezet en Kees  hun. Buen Camino gewenst en weer verder op jacht naar koffie.  In een klein dorpscafeetje stond de koffie klaar met koek. Hier zaten meer pelgrims lekker in het zonnetje koffie te drinken. De lange broek ging weer uit. De tocht ging vervolgens naar het stadje Astorga, hier op een bankje broodjes gesmeerd, broodje kaas en banaan. Daarna naar de grote kathedraal en bisschoppelijk paleis van Gaudi. Wat daar zomaar staat in een klein stadje. Tot nu toe was de route redelijk vlak. Maar aan alles komt een eind, het begint wat heuvelachtiger te worden en we moesten weer serieus aan de bak. Want we zijn op weg naar Cruz de Ferro, de berg met het ijzeren kruis waar de pelgrims hun meegedragen steen neerleggen om zich te verlossen van de last die zij met zich meedragen, in wat voor vorm dan ook. Halverwege de berg is onze overnachtingsplaats. Een middeleeuws dorpje en wij slapen in een voormalig pelgrimsziekenhuis. Een prachtig hotel, vergeleken bij dat Leon is dit het Amstelhotel. Daar hadden we nauwelijks daglicht, maar het voordeel was dat het midden in de stad was. Hier hebben we een prachtige kamer met uitzicht over de bergen. Morgen wordt het dus klimmen geblazen en een steen bij het kruis neerleggen. Het doekje waar Kees het overhad ligt nog thuis. Ik heb het wel zien liggen bij de spullen maar wist niet dat er een betekenis achter zat en laten liggen. Ik noem het maar een communicatie storing. Om het goed te maken heb ik onderweg een kiezelsteen gepakt en die mee genomen. We hebben net nog even het dorpje bekeken, straks gaan we weer een Pelgrimsmenu bestellen, want dat bevalt goed. Op tijd naar bed want morgen wordt het veel klimmen en afdalen. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Willy Schoon:
    22 september 2019
    Wat een prachtig verslag weer. Jullie reis is helemaal te volgen. Dat jullie daarvoor nog puf hebben ondanks al het getrap en beklim, vind ik geweldig.
    Veel succes weer en ook moed. Hartelijke groet, Willy
  2. Corrie & Ton van der Meer:
    25 september 2019
    Wat n prachtige zware maar mooie ervaring hebben jullie nu. Geniet maar lekker. Goede reis verder