Ontmoeting met een duitse Pelgrim - route Pamplona naar Estella 55 km

15 september 2019 - Estella, Spanje

Gisteren was een zware dag door een slechte nacht in de bus en gelijk vele kilometers klimmen. Echter de avond maakte weer veel goed. Op een gezeling plein in Pamplona, waar veel Spanjaarden flaneerden, hebben we heerlijk gegeten. Alleen Mieke bestelde voor mij het verkeerde gerecht en ik als visetair ( ik eet geen vis) kon de ober en van overtuigen dat ik dit toch echt niet op at. Zie foto. Tevens was er op het  plein een evenment met allerlei verschillende skeeler activiteiten, ook een soort van ballet op skeelers.

Na een goede nacht waren we om 9.00 uur bij de supermarkt. De route vanuit Pamplona was goed aangegeven en de Garmin deed ook goed zijn werk. Wel weer een komen en gaan van klimmen en dalen. Daarom hebben na de 80 kilometer van gisteren besloten om vandaag een korte rit van circa 55 km te fietsen. Onderweg zagen we verkeerregelaars staan. Vanuit Pamplona werd er een skeelertocht gehouden naar Puenta la Reina. In deze plaats hebben we in 2017 overnacht. Het fietsen was vandaag weer piitig,. Het klimmen met circa 10 kilo bagage is weer wennen voor de spieren. In Punta de la Reina hebben we een koffie stop gehouden.

Hierna onze weg vervolgd richting Estella. Eerts 3 kilometer klimmen  bij temperaturen van circa 26 graden. Een weg die steeds stijgend is en geen schaduw. Echter, we willen het zelf, dus geen klagen. Omdat we alleen een koffiestop  rond 11.45 uur hielden was het rond 13.00 uur tijd voor een lunchstop. Heerlijk bij een dorpje op een bankje in de schaduw. Er stopte er een duitse fietser. Hij kwam bij ons zitten en ging ook lunchen. Of het toeval is weet ik niet maar zijn verhaal had overeenkomsten met onze weg, onze Camino naar Santiago. Hij vertelde dat hij zijn reis afgelopen weken moest onderbreken omdat zijn schoonmoeder was overleden. Hij is 2 weken thuis geweest en nu in overleg met zijn vrouw vervolgd hij zijn weg . Hij had net als ons 2 maanden ( wij in 2017 - 7 weken ) vrij opgenomen. Zijn fiets stond, bleek achteraf, ook in het hotel waar we beide afgelopen nacht hebben geslapen.  We krijgen deze reis nog een paar bijzondere dagen. Komende woensdag 18 september is moeder Annie haar sterfdag en we hebben een handdoekje van moeder meegenomen om als symbool neer te leggen bij het Cruz Ferro.

Zojuist hebben we het oude deel van Estella bezocht en we zijn even kort in de kerk geweest. Zodadelijk gaan we uiteten en de keuze is al gevallen op een pelgrims menu voor 10 euro. We slapen nu in een hostell waar meerdere plegrims een een overnachting hebben geboekt. Morgen is het plan om zo' n 80 kilometer te fietsen naar Najera. Kortom we zijn onderweg. Nareja is pakweg 20 kilometer verder waar we onze reis in 2017 hebben moesten stoppen. De reacties blijven binnen stromen. Leuk om de lezen dat jullie zo met ons meelezen en meeleven.! Adios.

Foto’s

5 Reacties

  1. Wilma en Frank Gijzen:
    15 september 2019
    Niet zo kieskeurig Kees....honger maakt rauwe bonen zoet...zo’n lokale specialiteit mag je niet afslaan :)
    Mooi dat op dit laatste stukje reis jullie (schoon)moeder in gedachten bij jullie is. Geniet van alle bijzondere momenten nu en die nog komen gaan.
    Veel plezier Mieke en Kees.
  2. Silvia Slagter:
    15 september 2019
    Goed bezig weer Mieke en Kees. Ga zo door en ik lees met veel plezier jullie verslagen.
  3. Willy Schoon:
    15 september 2019
    Een interessant verslag. Jullie zijn weer goed op weg en ik bewonder jullie moed.
    Fantastisch dat jullie de sterfdag van Annie herdacht hebben en een handdoekje van haar meegenomen hebben om als symbool neer te leggen bij het Cruz Ferro. Ik vond het lezen ervan ontroerend. En dan bedoel ik, het feit hoe jullie ermee bezig geweest zijn. Mijn complimenten hiervoor. Het doet mij wat. Lieve groet en veel succes verder. Willy.

    o, als symbool
  4. Petra neervoort:
    16 september 2019
    Leuk om te lezen en de garnalen zien er heerlijk uit hoor
  5. Mieke:
    16 september 2019
    Hoi tante Willy,
    Het handoekje, als symbolische herinnering aan moeder, zit in de fietstas. Deze leggen we later op de route bij de Cruz Ferro.

    Gr. Mieke en Kees