Dag 17: Cheb- Konstantinovy 79 km - een wandeletappe

Vanmorgen na het ontbijt om 8.40 uur Cheb weer verlaten. Mieke was bij het vertrek wat gespannen dit omdat er een flinke klim etappe voor de boeg stond. De eerste minuten was het zoeken om de goede afslag/ route te vinden. Dit ondanks we de garmin gebruiken. Het was toch een kleine zijstraat, net voor de rotonde die we moesten nemen. Op de goede route kwam binnen 10 minuten de volgende uitdaging. Men was bezig een viaduct + een deel van een weg te maken. Dit betekende voor ons circa 400 meter lopen met de fiets door het zand,  van de nieuw aan te leggen weg. Weer eenmaal op de fiets was het wegdek soms heel goed en een moment later erg beroerd. Wel hebben we al na 1 dag gezien dat men in Tsjechie druk bezig is om de wegen te verbeteren. Na anderhalf uur fietsen kwamen we langs een mooi overdekt plekje waar we de koffie hebben genutigd. Dit keer koffie met een kersenflap. Mieke had de broodjes en de flappen vanmorgen vroeg bij de super in Cheb gekocht.

Na de koffie kwamen we langs bossen, hooivelden en ander landelijk gebied. Net voor de lunch moesten we van de fiets af omdat men 1 weghelft aan het asfalteren was. We staken over maar moesten op het midden van de weg wachten op de voorbij razende vrachtauto's en auto's.  We stonden daar niet echt veilg en voor de lol! In het plaatsje Valy, met circa 38 kilometer op de teller, hadden we opnieuw geluk. Bij een speeltuin een mooi bankje om te lunchen. De broodjes en manderijnen gingen er wel in. Kort na de lunch reden we door de plaats Marianske Lanze. Een wereldberoemd kuuroord aan de rand van een natuurreservaat. Wat ik al fietsend heb gezien was wel dat het erg modain uitzag. Direct na Marinaske Lanze kregen we flinke klim  te nemen. Verder langs een weg door het bos kwamen we langs een plaats waar een miniatuur park was gevestigd. De weg werd vervolgd door een een pad door een weiland. Nou ja pad, het was meer een weiland waar je werd ingestuurd. Wij hebben dan ook een deel van dit pad gelopen omdat met bagage op je fiets dit niet te rijden is!  Kort hierna hebben we onszelf beloond om een korte stop te maken bij een restaurant langs de weg. Mieke betstelde limonade en kreeg een halve liter 7-up,  voor mij een koffie. 

Verder weer op weg was het flink zweten door het continu klimmen en dalen en ook een wegdek wat niet altijd mee wilde werken. Zo moesten we richting Klaster Tepla over een keienpad waar we ook gedeelte maar te voet gingen. Het pad was niet te fietsen en om je banden en fiets te sparen. Na zo'n 60 kilometer kwamen we bij Klaster Tepla. Dit is een uniek klooster welke 12 keer werd geplunderd. Ook is er een prachtig neobarokke bibliotheek die alle vernielen goed heeft doorstaan. Hier een banaantje gegegeten en gesproken met een Tsjechiese vakantiefiietser die net als ons bepakt langs zijn eigen landgrenzen aan het fietsen was. Er stond ons nog 16 kilometer te wachten en de route gaf aan dat er wederom geklommen en gedaald moest worden. Er kon via een alternatief traject ook 4 kilometer via een andere weg gereden worden. Deze stond ook op de garmin dus vooraf hadden we al afgestemd dat we dit alternatief zouden nemen. Maar goed ook want in Konstantinovy Lazne aangekomen hadden we meer tijd nodig dan gebruikelijk om een slaapplaats te vinden. Het pension welke we zondag telefonisch hadden geboekt bleek eerst moeilijk te vinden. En na een extra klim van 1,5 kilometer bleek men bij aankomst eerst niets te weten van een boeking en was het daar ook een zootje. Terug fietsend naar het centrum van Konstaninovy Lazne gingen we op zoek naar een andere slaaplplaats voor vanavond. Het pension wat we toen op het oog hadden was gesloten en volgende hotel zat vol. Uiteindelijk na een uur zoeken kon Mieke via booking.com een kamer vinden bij hotel Jitenka. Wel wat gek omdat de buurman vertelde dat dit hotel momenteel vanwege vakantie gesloten was. Deels klopt dit, het restaurant is dicht maar hotel is open. Bij het hotel aangekomen zijn we een prijs in euro's overeengekomen met de hotelbaas en hebben een fijne slaapplaats door vanavond. Na een verfrissende douche zijn we net lekker gaan eten bij de overbuurman.  

Vandaag letterlijk en figuurlijk een wandel etappe. Letterlijk omdat we door de diverse obstakels en het slechte wegdek meerdere keren stukken met de fiets hebben moeten lopen. Een figuurlijk omdat we na ruim 5.15 uur fietsen maar liefst 78 kilometer hebben afgelegd. Een gemiddelde van 15 kilometer per uur. Tevens een dag met opnieuw meerdere verrassingen en een goed gevoel als je terugkijkt op we zo' n dag weer beleefd hebben. En nu ..... krijgen de benen rust!