Dag 23:

Onze reis heeft  gisteravond een hele andere wending gekregen. Kees werd gebeld door zijn zus Anja. Het gaat niet goed met hun moeder. Ze is enige tijd geleden opgenomen in Nicolaas Verpleeghuis. Toen we voor de vakantie bij haar waren gingen we nog met een goed gevoel weg. Maar nu, een paar weken later, slaapt ze bijna de hele dag, eet en drinkt ze net meer en is nauwelijks meer aanspreekbaar. Ze krijgt geen vocht meer toegediend. Toen we dit bericht hoorden hebben we direct gezegd dat we naar huis zouden gaan. We kunnen nu nog afscheid van haar nemen. We hebben zitten Googleen hoe we het snelst uit de middel of know where thuis kunnen komen. We zijn vanmorgen om 7 uur vertrokken naar de stad Logorno waar ze een station hebben 10 km fietsen, daar zouden we de trein pakken naar Burgos, omdat daar een hotel is waar het bedrijf Soeters uit Nederland de fietsen ophaalt. Maar de fietsen mogen in Spanje alleen ingepakt mee met de trein,  ze mogen wel met de bus,. We hebben toen de bus gepakt 2 uur reizen en zijn nu in het hotel in Burgos  waar fietsen volgende week worden opgehaald en thuis wedren gebracht. Toen hebben we vliegtickets  geboekt van Bilbao naar Amsterdam. Morgen gaan we met de bus van 6.45 uur vanuit Burgos naar Bilbao , 3 uur reizen. Dan om half 2 met het vliegtuig naar Madrid een tussenstop en om half 7 landen we in Amsterdam

We zitten hier nu met een dubbel gevoel, alles hadden we mee. De laatste 600 km zouden we met gemak volbrengen. We kunnen het nu niet afmaken. Wel een andere keer. Afscheid nemen kunnen we maar 1 keer. We willen jullie bedanken voor de leuke reacties en aanmoedigingen, we verzoeken je om nu geen redacties naar ons te sturen. We weten dat jullie mee leven en dat is nu even genoeg. We zullen de reisblog gebruiken om iedereen op de hoogte te stellen van moeder Annie.